هنگامی که CNC را به پایان رسانده اید ، کار شما انجام نشده است. این اجزای خام ممکن است دارای سطوح ناخوشایند باشند و ممکن است به اندازه کافی قوی نباشند. یا آنها فقط بخشی از یک مؤلفه هستند که برای تشکیل یک محصول کامل باید با سایر مؤلفه ها به آن بپیوندند. از این گذشته ، چند بار از دستگاهی تشکیل شده از قطعات جداگانه استفاده می کنید؟
نکته این است که فرآیندهای پس از پردازش برای طیف وسیعی از برنامه ها ضروری است ، و در اینجا ما شما را با برخی ملاحظات آشنا می کنیم تا بتوانید عملیات ثانویه مناسب را برای پروژه خود انتخاب کنید.
در این سری سه قسمتی ، گزینه ها و ملاحظات مربوط به فرآیندهای عملیات حرارتی ، اتمام و نصب سخت افزار را پوشش می دهیم. ممکن است هر یا همه این موارد مورد نیاز باشد تا قسمت خود را از یک حالت ماشین کاری به حالت آماده مشتری منتقل کند. در این مقاله در مورد عملیات حرارتی مورد بحث قرار می گیرد ، در حالی که قطعات II و III آماده سازی سطح و نصب سخت افزار را بررسی می کنند.
در این سری سه قسمتی ، گزینه ها و ملاحظات مربوط به فرآیندهای عملیات حرارتی ، اتمام و نصب سخت افزار را پوشش می دهیم. ممکن است هر یا همه این موارد لازم باشد تا نقش خود را از یک حالت ماشین کاری به یک کشور آماده مشتری برسانید. در این مقاله به بحث در مورد عملیات حرارتی می پردازیم.
عملیات حرارتی قبل یا بعد از پردازش؟
عملیات حرارتی اولین عملیاتی است که پس از ماشینکاری در نظر گرفته شده است و حتی می توان ماشینکاری مواد از پیش تحت درمان را نیز در نظر گرفت. چرا از یک روش استفاده می کنیم و نه روش دیگر؟ ترتیب انتخاب حرارت و فلزات ماشینکاری می تواند بر خصوصیات مواد ، فرآیند ماشینکاری و تحمل قسمت تأثیر بگذارد.
هنگامی که از موادی استفاده می کنید که تحت درمان قرار گرفته اند ، این بر روی ماشینکاری شما تأثیر می گذارد - مواد سخت تر برای پوشیدن سریعتر ماشین و ابزارها بیشتر طول می کشد و این باعث افزایش هزینه های ماشینکاری می شود. بسته به نوع عملیات حرارتی اعمال شده و عمق زیر سطح آسیب دیده ماده ، می توان از طریق لایه سخت شده مواد نیز برش داده و هدف استفاده از فلز سخت شده را در وهله اول شکست داد. همچنین ممکن است که فرآیند ماشینکاری گرمای کافی برای افزایش سختی قطعه کار ایجاد کند. برخی از مواد ، مانند فولاد ضد زنگ ، بیشتر مستعد ابتلا به سخت شدن کار در هنگام ماشینکاری هستند و برای جلوگیری از این کار مورد نیاز است.
با این حال ، انتخاب فلز از قبل گرم شده مزایایی دارد. با استفاده از فلزات سخت شده ، قطعات شما می توانند برای تحمل های محکم تر نگه داشته شوند و مواد تهیه کننده آن آسان تر است زیرا فلزات تحت درمان با پیش گرم به راحتی در دسترس هستند. و اگر منتظر بمانید تا بعد از اتمام ماشینکاری ، عملیات حرارتی گام وقت گیر دیگری به فرآیند تولید اضافه می کند.
از طرف دیگر ، عملیات حرارتی پس از ماشینکاری کنترل بیشتری بر روی فرآیند ماشینکاری به شما می دهد. انواع مختلفی از عملیات حرارتی وجود دارد ، و شما می توانید از کدام نوع استفاده کنید تا خواص مواد مورد نظر را بدست آورید. عملیات حرارتی پس از ماشینکاری همچنین عملیات حرارتی مداوم را روی سطح قسمت تضمین می کند. برای مواد از قبل گرم شده ، عملیات حرارتی فقط ممکن است بر روی عمق خاصی تأثیر بگذارد ، بنابراین ماشینکاری ممکن است مواد سخت شده را در بعضی جاها از بین ببرد اما سایر موارد.
همانطور که قبلاً ذکر شد ، عملیات حرارتی پس از پردازش هزینه و زمان سرب را افزایش می دهد زیرا این روند نیاز به مراحل برون سپاری اضافی دارد. عملیات حرارتی همچنین می تواند باعث ایجاد پیچ و خم شدن قطعات یا تغییر شکل شود و بر تحمل های محکم به دست آمده در هنگام ماشینکاری تأثیر می گذارد.
عملیات حرارتی
به طور معمول ، عملیات حرارتی خصوصیات مواد فلز را تغییر می دهد. معمولاً این به معنای افزایش قدرت و سختی فلز است تا بتواند در برابر برنامه های شدیدتر مقاومت کند. با این حال ، برخی از فرآیندهای عملیات حرارتی ، مانند آنیل ، در واقع می توانند سختی فلز را کاهش دهند. بیایید به روشهای مختلف عملیات حرارتی نگاه کنیم.
سخت سازی
از سخت شدن برای سخت تر شدن فلز استفاده می شود. سختی بالاتر به این معنی است که فلز در هنگام آسیب رساندن کمتر به دندان یا علامت گذاری می شود. عملیات حرارتی همچنین استحکام کششی فلز را افزایش می دهد که نیرویی است که توسط آن مواد خراب می شود و می شکند. استحکام بالاتر باعث می شود مواد برای برنامه های خاص مناسب تر شوند.
برای سخت شدن یک فلز ، قطعه کار تا دمای خاص بالاتر از دمای بحرانی فلز گرم می شود ، یا نقطه ای که ساختار کریستالی و خصوصیات فیزیکی آن تغییر می کند. این فلز در این دما نگهداری می شود و سپس در آب ، آب نمک یا روغن خاموش می شود تا خنک شود. مایع خاموش به آلیاژ خاص فلز بستگی دارد. هر مایع فرونشست نرخ خنک کننده منحصر به فرد دارد ، بنابراین انتخاب براساس سرعت خنک شدن فلز است.
سخت شدن
سخت شدن مورد نوعی سخت شدن است که فقط بر سطح بیرونی مواد تأثیر می گذارد. این فرآیند معمولاً پس از ماشینکاری برای ایجاد یک لایه بیرونی بادوام انجام می شود.
سخت شدن
سخت شدن بارش فرایندی برای فلزات خاص با عناصر خاص آلیاژ است. این عناصر شامل مس ، آلومینیوم ، فسفر و تیتانیوم هستند. این عناصر در فلز جامد رسوب می کنند یا هنگامی که ماده برای مدت طولانی گرم می شود ، ذرات جامد را تشکیل می دهند. این بر ساختار دانه تأثیر می گذارد و قدرت مواد را افزایش می دهد.
(با اصلاح پارامترهای فرآیند ، عمق سخت شدن را می توان تغییر داد)
بازپخت
همانطور که قبلاً ذکر شد ، از آنیل برای نرم شدن فلز و همچنین تسکین استرس و افزایش انعطاف پذیری مواد استفاده می شود. این فرآیند باعث می شود فلز کار ساده تر شود.
برای آنیل یک فلز ، این فلز به آرامی در دمای خاص (بالاتر از دمای بحرانی مواد) گرم می شود ، که در آن دما نگه داشته می شود و در نهایت بسیار آهسته خنک می شود. این فرآیند خنک کننده آهسته با دفن فلز در عایق مواد یا نگه داشتن آن در کوره به عنوان کوره و فلز خنک می شود.
اسلب بزرگ تسکین استرس
تسکین استرس شبیه به بازپخت است ، جایی که مواد در دمای معینی گرم می شوند و به آرامی خنک می شوند. با این حال ، در مورد تسکین استرس ، این دما زیر دمای بحرانی است. سپس مواد خنک می شوند.
این فرآیند استرس را از کار سرماخوردگی یا برشی حذف می کند بدون اینکه خصوصیات بدنی فلز را به طور قابل توجهی تغییر دهد. در حالی که خصوصیات بدنی تغییر نمی کند ، تسکین این استرس به جلوگیری از تغییرات بعدی (یا پیچ و تاب یا تغییر شکل دیگر) در طول پردازش بیشتر یا در هنگام استفاده از قسمت کمک می کند.
دلپذیر
هنگامی که یک فلز دچار تسویه حساب می شود ، به نقطه ای زیر دمای بحرانی گرم می شود و سپس در هوا خنک می شود. این تقریباً مشابه تسکین استرس است ، اما دمای نهایی به اندازه تسکین استرس نیست. با حفظ بیشتر سختی مواد اضافه شده از طریق فرآیند سخت شدن ، باعث افزایش سختی می شود.
افکار نهایی
عملیات حرارتی فلزات اغلب برای دستیابی به خصوصیات بدنی مورد نظر ضروری است
--------------------------------- پایان ---------------------------------------------
